Να κρεμαστώ στην αστραπή
να γίνω λάμψηστα οροπέδια της σκέψης
και μετά ν’ αφήσω τον χρόνο
να εισχωρήσει
στην χαραμάδα της λήθης
διαβάζοντας μόνο πυξίδες και χάρτες
στο φως των βλεμμάτων.
Να διαγράψω με μια γραμμή
όσα γράφτηκανστη σκοτεινιά των ματιών
εκεί που καυτό ρέει το δάκρυ
προσπαθώντας να αφοριστεί η λύπη
στα ταξίδια του πόνου
στους λιμενισμούς της θλίψης.
Αλλά εκεί που ξυπνούν άνεμοι
πάλι λιωμένες αισθήσεις αγρυπνούνεπαναφέροντας λάμψεις…
