Φυσάει απόψε...
(Άγγελος Πετρουλάκης - Σοφία Στρέζου)
Άγγελος Πετρουλάκης
Λυγμούς φυσάει
και προσμονές.
Φυσάει στις άδειες παλάμες,
στα σταυροδρόμια της ματαίωσης.
Τα δελτία θυέλλης
μιλούν για καταιγίδες,
μέσα μου,
μέσα σου,
στο ελάχιστο του κόσμου,
στο ασήμαντο της ύπαρξής μας.
Καιρός να μάθουμε
την ανθρωπογεωγραφία του μάταιου,
καιρός να δώσουμε σώμα στη στιγμή.
Σοφία Στρέζου
Δάκρυα φυσάει
απελπισία και θάνατο
στις θνητές κατακόμβες
μιας αναβλητικής ματαιότητας.
Σε άδεια κρεβάτια
μυρωδιά από σώμα φυσάει.
Κι ας μιλούν τα δελτία καιρού
για θύελλες και καταιγίδες
στο πέλαγος της ψυχής
στους ανταριασμένους όρθρους
νυχτερινής απουσίας
που ψάλλει αυτοεξόριστες προσμονές
στην ηττοπάθεια του χρόνου.
Κύλησε η ώρα
καιρός να δούμε
πως δεν έγιναν λάθη,
τότε που εποικήσαμε το όνειρο
εφησυχασμένοι
από τις κλιματολογικές συνθήκες
της παρουσίας...
