Πιάσε ένα κομμάτι ουρανό
τόσο όσο χωράει στην τσέπη
ταξίδεψέ το ως την άλλη του άκρη
όσο στην καρδιά σου χωράει...
Μη φοβηθείς,
εκεί κατοικώ
με ενέχυρο μια ελάχιστη υποψία
από την αγάπη σου
από τότε που μου την έδωσες
σε καιρούς θλίψης
στις χρόνιες αντιπαραθέσεις
με την μοίρα
που άλλα σου έταξε
κι άλλα σου έδωσε.
Μείναμε μονάχοι,
είδωλα αντικριστά
στους καθρέφτες της απόγνωσης
στα σταυροδρόμια της απελπισίας,
σβησμένα αστέρια
σε ουρανούς ξέσκεπους
κι ούτε ένα χέρι
να δείχνει ποιο δρόμο
θα πρέπει ν' ακολουθήσουμε,
για να σωθούμε
από τον φόβο της αγάπης ...
