Οι δικοί σου στίχοι


Θάθελα να κράταγα μια φράση,
μα δεν μπορώ ν' απομονώσω καμία.
Κάθε στροφή
κι ένα καρφί στο μέρος της καρδιάς
πονάει
ίσως γιατί ολόκληρη πόνος έγινα
όταν το τελευταίο φτερό της πτήσης μου έσπασε
έπεσα
μέσα στις λέξεις σου.

Πάλι απόψε θα σε διαβάσω
θα βουτηχτώ στην μελάνη σου
θα πλυθώ
για να φύγει η πίκρα
κι ύστερα να ντυθώ
το άρωμα της γραφής σου.

Εσύ μαχαίρι θα κρατάς
κι εγώ όπως πάντα
θα επουλώνω τις πληγές
των εγκληματικών ενεργειών σου.

Μουσκεμένη η ψυχή
από τα δάκρυα
θλιμμένα θα σκορπιέται
στα τόξα της γεωγραφίας σου
σε εικόνες κι άγνωστα περάσματα
διαλυμένη
θα τριγυρνά στις γραμμές
που κι απόψε γέμισες
δικούς σου στίχους
που εμένα έβρισκαν
αφορμή
για ν' ακουμπήσουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: