Ένα ανόητο φέρσιμο
που προσπέρασα
ήξερα ήδη
πως δεν θα ήταν δικά μου
τα βήματα στο χορό
δεν θα ήμουν δίπλα σου
στις φιγούρες του tango
διάψευση που τη μοιράστηκα
μια νύχτα
κι ας έπεφταν βεγγαλικά
δεν ήταν για μένα, για μας.
Το τραγούδι έκρυβε πόνο
κι ούτε ένα βλέμμα
πως αλήθεια θα μπορούσα
να χορέψω την ανατολή μιας χαράς
το φύλαξα
χωρίς να μιλήσω
χωρίς να τραγουδώ πια
κι ας σ' αγάπαγα ακόμα.
Ήθελα να σε βλέπω
με τον έρωτα της πρώτης ματιάς
χωρίς κανείς να μπορεί
ν' αναστρέψει τούτο τον θάνατο
την πληγή που παρέμενε ανοιχτή
κι ας την έκρυβα επιμελώς.
Στο γλέντι δεν χώραγα,
αν έπινα το κρασί
απ' το δικό σου ποτήρι
ίσως τότε να γινόμουν αόρατη
μπορεί ακόμα να κράταγα
αθάνατη τη στιγμή.
Έμεινα να κοιτώ με οδύνη
τη γεμάτη σκηνή
εσύ γέλαγες...
άλλη αντοχή δεν είχα
φόρεσα το μαύρο μου παλτό
κι έφυγα στην αδάκρυτη νύχτα.
Υ.Γ. Βασίλη, κράτησα την φωτογραφική εμπειρία και την έφθασα ως εδώ.
27 σχόλια:
Αυτό ακριβώς είναι το tango
«Μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται»
μου άρεσαν ιδιαίτερα
«Το τραγούδι έκρυβε πόνο
κι ούτε ένα βλέμμα»
«…Ήθελα να σε βλέπω
με τον έρωτα της πρώτης ματιάς
χωρίς κανείς να μπορεί
ν' αναστρέψει τούτο τον θάνατο
την πληγή που παρέμενε ανοιχτή,…»
«…αν έπινα το κρασί
απ' το δικό σου ποτήρι
ίσως τότε να γινόμουν αόρατη
μπορεί ακόμα να κράταγα
αθάνατη τη στιγμή…»
Πολύ όμορφο
από τη φωτογραφική εμπειρία το έφτασες ως εδώ,…
τότε πρέπει να το δείς κιόλας,…σου το εύχομαι σύντομα
είχα γράψει μόλις επέστρεφα από το Buenos Aires πλημμυρισμένος εικόνες ήχους αγγίγματα και λικνίσματα τ’ απείρου,…
Μια θλίψη
που σπαρακτικά τραγουδιέται
Ένα πάθος
που δεν ομολογείται
Αλλά δεν κρύβεται
Ένα αγώνας
αιματηρός και βίαιος
με βελούδινο κόκκινο
ντύνεται
Και σβήνει μέσα στην κίνηση
και την αρμονία
Την λαχτάρα
και τον πόθο τον άσβεστο.
Καλησπέρα Σοφία μου
βασίλης...
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Η αφετηρία ήσουν εσύ για να κατανοήσω και να συλλάβω τη δύναμη της *θλιμμένης σκέψης που χορεύεται. Αναγνωρίζω πως ίσως άργησα λίγο, θεωρώ όμως σημαντικό ότι αγάπησα την διάθεση να ταξιδέψω σε μέρη που εσύ είδες, αφουγκράστηκες και μοιράστηκες.
Τελικά εκείνο που αξίζει καλέ μου φίλε είναι το μοίρασμα και η γενναιοδωρία να το κάνει κανείς. Σ' ευχαριστώ.Καλό απόγευμα.
κι ας έπεφταν βεγγαλικά
δεν ήταν για μένα, για μας...
ίσως τότε να γινόμουν αόρατη
μπορεί ακόμα να κράταγα
αθάνατη τη στιγμή...
ωραία Σοφία,
ήμουν που ήμουν σήμερα
μ'έκανες κομμάτια
με τους στίχους αυτούς
είναι και η προφανής επιρρέπειά μου
στα δράματα,
κατά τον ισχυρισμό κάποιων
οπότε,λιώμμα...
ευχαριστώ
σε φιλώ πολύ
ακολούθησα το οδοιπορικό της φωτογραφίας και ταυτοποίησα...
άψογο το αποτέλεσμα!
Φαιδρα φις...
*εσύ κι εγώ κι οι δρόμοι
το φως δεν λέει συγνώμη*
Εκεί ήμουν, είμαι κι ακούω. Λιώμμα κι εγώ. Αρκεί ένα κάτι, ένα κλικ. Ανατροπή. Ότι για καιρό έθαβες, έρχεται η ενοχή για όσα δεν τόλμησες τότε... ¨
Άστα *μια ζωή παραμύθι κι όνειρο*
μήπως αυτό κουβαλάμε.
Ψάχνω να βρω καβαλιέρω. Θα το χορέψω αυτό το ταγκό.. αυτό που τόσο καιρό το χόρευα μόνη. Υπέροχο το ποίημα σου.
Χιονισμένες καληνύχτες.
jacki...
Σ΄ευχαριστώ καλή μου. Εύχομαι να βρεις τον καβαλιέρο σου και να το χορέψεις αυτό το tango. Καλό βράδυ.
H εγγραφή σου μου εφερε αμεσως αυτο στο μυαλο
Στο αφιερωνω
http://www.youtube.com/watch?v=gPWRpWzpeTE
Καλημερα και καλη σου βδομαδα :)
μαρία νικολάου...
Σ' ευχαριστώ. Καλή εβδομάδα να έχεις.
ποια βήματα από μέσα μου κυλούν
στο ξύλινο δάπεδο της νύχτας
ποιον οδηγώ...και ποιον ακολουθώ
έτσι με επίσημα όνειρα ενδεδυμένη;
κι αν είμαι εγώ αυτή...
στα χέρια σου παραδομένη...
την καλησπέρα μου Σοφία
Λύγισες το κορμί
ρυθμός ερωτικός τα βήματά σου
αναζήτησαν τα δικά μου
Σταγόνες μικρές, διάφανες πέτρες
ύγραναν τα κορμιά
Φωτιά
τα μάτια σου μέθυσαν την καρδιά μου
Τα βήματά μας κόσμος ολόκληρος
Τα σώματά μας έργο θεατρικό κάτ’απ’τα φώτα
___________
Την καλημέρα μου Σοφία!
μωβ...
Όμορφους στίχους άφησες για να βρω, σ' ευχαριστώ.
Καλή σου μέρα.
Μανώλης Μεσσήνης...
Οι ίδιοι δεν μιλούν
μόνον τα σώματα
ανοίγουν τον διάλογο
με ερωτικά βήματα
στη σκηνή.
Όμορφη μέρα να έχεις.
...Μόνο το πάθος μου άφησα στη σκηνή να χορεύει για σένα με ξένα βήματα.
Υπέροχο!
pandora...
Μα καλά άφησες το πάθος σου να το οδηγούν ξένα βήματα; Και τα δικά σου που είναι;
Εξαίσιο,όπως όλα!
orestis...
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
αληθινό tango, αληθινό πάθος και συναισθήματα να σε κάνουν να φαίνεσαι αόρατος στο πλήθος ...
καλησπέρα
προφήτης...
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα και για ότι αληθινό βρήκες.
Καλημέρα.
Ο μοναχικός χορευτής σε tango μοναξιάς αφίνει τις φιγούρες του σε σκηνή ανοιχτής πληγής και φεύγει μέσα τη νύχτα.
Πάντα όμως υπάρχει μια ανατολή σε σκηνή θεατρική και tango χαράς.
and33...
Σ'ευχαριστώ για τις λέξεις σου.
Εκείνο το βράδυ, δεν σκεφτόμουν λογικά. Τίποτε δεν έκανα με το σωστό τρόπο… θαρρείς και το κρασί, μου είχε κάψει τα φρένα. Προσπαθούσα να δίνω την εντύπωση ότι ήμουν παρών. Μα ήμουν σαν χαμένος. Κι αν τα βήματα στις φιγούρες ήταν τα σωστά, σου λέω μηχανικά ήταν. Και τα γέλια νευρικά… Τίποτε, σαν ορειβάτης ξεχασμένος να αιωρείται στα σχοινιά σε κάθετο βράχο. Χωρίς να ξέρει το γιατί, δεν θυμάται πλέον τι αναζητούσε στην κορυφή, και δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε κατά μπρος, ούτε κατά πίσω… εκεί παγωμένος, κι ο χρόνος να περνάει… Σαν τη σιλουέτα που άφησες στη φωτογραφία…
nikiplos...
Σ' ευχαριστώ για τις λέξεις σου καλέ μου φίλε. Πάντα χαίρομαι σαν ανταμώνουν οι σκέψεις μας.
Όμορφο Σ/Κ εύχομαι να περάσεις.
Ένα Ταγκό, δύο άνθρωποι, ένας χορός, δύο σκέψεις, μία στιγμή πολλά συναισθήματα...
Ένα Ταγκό, ένας δύσκολος καταμερισμός βημάτων μεταξύ δύο.
Ένα, δύο και ξανά ένα.
Πονεμένη η εικόνα που μας μετέφερες όπως και το ταγκό άλλωστε...
odiporos...
Πονεμένη εικόνα, πονεμένα συναισθήματα μας μεταφέρουν σ' ένα κόσμο που θέλει πάθος για να ανταποκριθεί ο συγκεκριμένος χορός.
Καλημέρα.
Πολύ όμορφο
καλή σου συνέχεια
Rat...
Ευχαριστώ. Καλό βράδυ
Δημοσίευση σχολίου