Εκείνη η φωνή σαν από όνειροσ' εκείνη την κόψη του μαχαιριού
τότε που το σώμα καυτό
αιωρείται, ιδρώνει και διψά
και το βάρος της ψυχής
γίνεται στόχος στον απέναντι τοίχο
ένα μνημείο ακίνητο
που πληγώνει τη νύχτα
με μια απελπισία, ίσως παραίτηση
και κει στο βωμό της θυσίας η λήθη
οι λυγμοί από κείνο το στόμα
και τα δάκρυα
από κείνα τα μάτια σαν από όνειρο
...σε κείνη την κόψη του μαχαιριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου