Ισορροπία

Μένω σιωπηλή
χωρίς να μπορώ ν' αναστήσω
τη σιωπή του θανάτου
να υποτάξω τη διάσταση της ζωής
στον παράλογο χρόνο
να διαχωρίσω το σώμα μου από την ψυχή
τη μνήμη από την ανία.
Ποιά αδυσώπητη δύναμη
μου επιτρέπει ακόμα ν' αγαπώ
να μη μετανιώνω γι' αυτό μου το λάθος
ποιά ομορφιά ταξιδεύει
σ' αδιέξοδα αγνώριστα
κι όμως αρχίζω να σπάω να καταρρέω
μέσα σε χίμαιρες
σ' ενέργειες άγνωστες
χωρίς να μπορώ ν' αλλάξω
να μένω αμετάβλητη
στο ίδιο πάντα τεντωμένο σχοινί.