Η ανάσα της ώρας





Σε βρίσκω και σε τυλίγω
στους δρόμους του μυαλού μου
κι αν τα χέρια μου ολοένα σ' αγγίζουν
είναι που δεν μπορούν ν' αντισταθούν
στη σκόνη και στ' όνειρο κάποιου αιθέρα
στης ανάσας την ώρα
στων ημερών τη θύμηση που κρατάμε
με την ανησυχία που τυραννικά με γυρίζει
στο ταξίδι της νοσταλγίας
για να μπορώ να ελευθερώνομαι
κι ύστερα να παραδίνομαι συνειδητά στην αγάπη.



Δεν υπάρχουν σχόλια: